María Rancaño Fernández tiña tres casas. A que a viu nacer en Rego do Galo, no concello de Trabada, hai 95 anos, onde deu os seus primeiros pasos unha nena falangueira e que sempre tiña o sorriso na cara; a general da Pontenova, onde fundou a súa familia xunto a José López López, Pepe de Federico para todos; e Gontán, en Abadín, onde entre os dous asentaron os cimentos dunha queixería que se converteu en todo un referente en Galicia.
Quen non escoitou algunha vez a célebre frase de Con pan ou sen pan, coma queixos Lorán? Quen non deixa cruzado un camión co seu característico rótulo? Porque María e Pepe non só foron emprendedores cunha gran visión comercial alá polos 70, tamén souberon ser pioneiros na autovenda, creando a súa propia rede de distribución para os seus queixos.
María criou catro fillos que lle deron unhas cantas alegrías. A primeira, ir vendo medrar a familia con tres netos e sete bisnetos. E tamén tivo motivos para sentirse orgullosa no profesional. Mantiveron e fixeron medrar o negocio familiar ata o día de hoxe, no que suma 50 anos de historia. E no caso de José María, foi elixido nos anos 80, e reelixido dende entón, como alcalde do municipio que se converteu no seu fogar profesional e persoal.
E aí, no tanatorio de Abadín, familia, veciños e amigos puideron despedirse de María, da alma máter de Lorán e dos López Rancaño, finada o martes. Unha sentido adeus que se repetía este mércores na igrexa do Sagrado Corazón da Pontenova, onde se oficiaba o funeral polo seu eterno descanso.
María marchou a unha nova casa. E alí onde estea, será co seu compañeiro de batallas, con Pepe. E non faltarán os queixos Lorán, con pan ou sen pan.
